Τα φαράγγια μας

Θα είδατε ή θα έχετε ακούσει για πολλές από τις ομορφιές της πατρίδας μας.
Ατέλιωτες παραλίες, απότομες ακρογιαλιές, κατάφυτα δάση, σπουδαίοι βιότοποι σε λίμνες και ποτάμια δέχονται επισκέπτες καθημερινά και κυρίως το καλοκαίρι.
Τα θαυμαστά όμως της ελληνικής φυσικής ομορφιάς δεν τελιώνουν εδώ.
Ένα απ`αυτά που προκαλούν και εντυπωσιάζουν στη θέα τους τον επισκέπτη, είναι τα φαράγγια.
Φαράγγια είναι πολύ στενές κοιλάδες, η δημιουργία των οποίων οφείλεται κατ` αρχήν στη δράση των νέων ρευμάτων. Ο σχηματισμός ενός φαραγγιού προϋποθέτει την ύπαρξη ρηγμάτων μέσα από τα οποία διευκολύνεται η αποσάθρωση από τους δυνατούς ανέμους και στη συνέχεια η διάβρωση.
Τα φαράγγια παρουσιάζουν κατακόρυφα τοιχώματα, που απέχουν λίγα μέτρα μεταξύ τους, σε βάθος 300μ. ή και 600μ. όπως είναι το πιο φημισμένο, το φαράγγι της Σαμαριάς,
με 18χμ μήκος και 3 - 40 μ πλάτος.
Η δημιουργία των φαραγγιών ευνοείται σε ασβεστολιθικές περιοχές, λόγω της εύκολης διάβρωσης του ασβεστόλιθου, γι`αυτό και στην Ελλάδα έχουμε πολλά φαράγγια, αφού οι ασβεστόλιθοι αφθονούν.

Δυο τέτοια φαράγγια έχουμε στην περιοχή μας.
Του Κοτσιφού, πηγαίνοντας στην παραλία του Πλακιά από το δρόμο προς Σφακιά
και του Κουρταλιώτη, επίσης στη διαδρομή προς Πλακιά από το δρόμο της Μονής Πρεβέλη, 
από το οποίο περνά ο ποταμός Μέγας.
Και τα δυο φαράγγια είναι πολύ εντυπωσιακά στη θέα, ακόμη και για το βιαστικό οδηγό
που κινείται στο δρόμο μέσα στα φαράγγια.
Την μεγαλύτερη όμως ομορφιά θα την ανακαλύψει ο καθένας που θα κατέβει και θα περπατήσει μέσα στα φαράγγια.
Εκεί θα δει πολλά φυτά, μικρά και μεγάλα ζώα που βρίσκουν καταφύγιο.
Τα νερά που τρέχουν τους περισσότερους μήνες δίνουν άλλη όψη στο ξηρό τοπίο που εξωτερικά κυριαρχεί. Εκείνο όμως που δε λείπει ποτέ είναι ο δυνατός αέρας, που βρίσκει πέρασμα για τη θάλασσα.
Σ`αυτά τα φαράγγια στις 17 του Μάρτη είχαμε κάνει με το σχολείο μια εκδρομούλα και όπως καταλαβαίνετε το είχαμε χαρεί με το παραπάνω.

Γιάννης Νικητάκης
Γ΄τάξη