ήσαμε μαζί και με την
νηπιαγωγό το πού θα πηγαίναμε και το πώς. Τα
αποτελέσματα ήταν πολύ καλά, γιατί δε θα
πηγαίναμε απλά μια εκδρομή, αλλά θα κάναμε μια
πρωτότυπη την επόμενη μέρα κι έπρεπε να
οργανωθούμε. Το άλλο πρωί φτάνουμε στο σχολείο ο καθένας με τα εφόδιά του. Ο Γιώργης κι ο Μανόλης με την ψησταριά κι τα κάρβουνα, Ο Μανόλης της Μαγδαλινής με τα τυριά και την κριτική μουσική, ο Γιάννης με τις ντομάτες και το λάδι κι εγώ με τα παϊδάκια, τις μπριζόλες και τα αναψυκτικά που αγόρασα με τα λεφτά του μαθητικού μας ταμείου. Αρχίσαμε με ζήλο να μεταφέρουμε τραπεζάκια και καρέκλες στην πάνω αυλή του σχολείου μας, κάτω από τα πεύκα.
Δεν άργησε ο καπνός της φωτιάς να δώσει το μήνυμα της ημέρας στη γειτονιά του σχολείουκι είχαμε τις πρώτες επισκέψεις. Η κριτική μουσική, τα νησιώτικα και τα άλλα λαϊκά τραγούδια έκαναν πιο γιορτινή την ατμόσφαιρα. Οι μικροί συμμαθητές μας άλλοτε παρακολουθούσαν εμάς τους μεγάλους και το δάσκαλό μας στην ψησταριά να ετοιμάζουμε το φαγητό τους κι άλλοτε να επιδίδονται στο παιχνίδι. Φτάνουν κάποιοι από τους γονείς μας.
Μερικές μητέρες έχουν ετοιμάσει κάτι για μας. Πιταράκια, κεφτεδάκια και γλυκά γρήγορα γίνονται στόχος όλων μας, ενώ οι μεγάλοι θα τσουγκρίσουν τα πρώτα ποτηράκια με τσικουδιά. Κάνουμε ένα διάλειμμα στο φαγητό για να παίξουμε.
Η μυρουδιά όμως της ψησταριάς γρήγορα θα μας φέρει πίσω στο τραπέζι. Η πρώτη πιατέλα είναι για τους μπόμπιρες, θα φωνάξει η νηπιαγωγός και μας κόβει τη φόρα! Οι τελευταίοι τρωνε καλύτερα θα συμπληρώσει ο δάσκαλός μας και ετοιμάζεται να μας σερβίρει.
Όλοι παίρνουμε θέση και αρχίζει το γεύμα.Ο δάσκαλός μας τελικά ψήνει και καλά!
Να μη σας πω όμως άλλα και κάνετε κι όρεξη.
Η μέρα πέρασε πολύ ωραία! Φαγητό, χορός, τραγούδι, παιχνίδι για όλους!
Σίγουρα θα τη θυμάμαστε για πολλά χρόνια!!
Κουρμούλης Γιάννης
ΣΤ` τάξη