ού μας. Σε μέρη μακρινά και σήμερα οι Έλληνες ανταμώνουν και χαίρονται με διάφορες εκδηλώσεις που κάνουν και δεν ξεχνούν την πατρίδα των πατέρων κι παππούδων τους. Πώς θα μπορούσαμε εμείς τα κρητικόπουλ
α να
ζήσουμε διαφορετικά; Σε γάμους, σε γιορτές και πανηγύρια εμείς τα μικρά πηγαίνουμε στο τέλος του κύκλου και προσπαθούμε να μάθουμε τους χορούς μας.
Αλλά και μια φορά τη βδομάδα, έρχεται στο χωριό μας από το κρητικό συγκρότημα "Μεγαλόνησος" ένας δάσκαλος και μας μαθαίνει κρητικούς χορούς.
Μαζευόμαστε πολλά παιδιά και χωριζόμαστε σε δυό ομάδες,
στη μια ομάδα είμαστε τα μικρά και στην άλλη ομάδα τα μεγάλα παιδιά.
Στις 17 του Φλεβάρη κάναμε ένα χορό στο κέντρο Α-Α και ντυθήκαμε κρητικοπούλες και κρητικοί με παραδοσιακές στολές. Χορέψαμε η ομάδα των μικρών παιδιών
συρτό και σιγανό πεντοζάλη. Η ομάδα των μεγάλων χόρεψαν συρτό, σιγανό, πεντοζάλη, χανιώτικο και μαλεβιζιώτη.
Ήρθαν οι γονείς μας και πολύς κόσμος, που μας καμάρωσαν και διασκέδασαν μαζί μας. Δώσαμε και πολλά δώρα με τους κλήρους που μοιράσαμε.
Βγήκαμε και φωτογραφίες για ενθύμιο.
Το κρητικό γλέντι κράτησε μέχρι αργά. Διασκέδαζα πάρα πολύ κι ούτε που νύσταζα. Ήταν μια όμορφη βραδιά, χάρηκα με τις φίλες μου και τους γονείς μου και θα την θυμάμαι για πολύ καιρό.